مسجد پایگاه استقامت ملی و انواع عبادت چون نماز و تفكر

لزوم برنامه ریزی بر ای تحول بخشیدن و پیشرفت روز افزون مساجد

ملت ايران بايد مساجد را مغتنم بشمارد و پايگاه معرفت و روشن بينى و روشنگرى و استقامت ملى به حساب آورند. اگر كسى خيال كند كه در مسجد، فقط چند ركعت نماز مى‌خوانند و بيرون مى‌آيند و اين چه تأثيرى دارد، خطاست. اين‌طور نيست. اوّلًا اگر همان چند ركعت نماز هم با چشم بصيرت نگاه شود، خودِ نماز كه به زبان مُشَرّع مقدّس نماز و اذان، خير العمل و فلاح است، مايه‌ى بركات زيادى مى‌شود. نماز يك ملت را به قيامِ للّه وادار مى‌كند. نماز انسانها را از فساد دور و به خلوص و فداكارى نزديك مى‌كند.
علاوه بر آن، مسجد فقط براى نماز نيست؛ در مسجد انواع عبادات هست. از جمله‌ى آن عبادات، تفكّر است كه «تفكّر ساعة خير مِن عبادة سنة» ، يا در بعضى از روايات است كه «من عبادة اربعين سنة»، يا «سبعين سنة»- البته فكر كردن درست- افراد مسجد برو، اين فكر را به وسيله‌ى شنيدن سخنان عالم دين و فقيه به دست مى‌آورند.

بنابراين مسجد، هم مدرسه است، هم دانشگاه، هم مركز تفكّر و تأمل، هم مركز تصفيه‌ى روح، هم مركز خلوص و مركز اتّصال بنده به خداست. ارتباط زمين و آسمان است. جايى است كه انسان خود را به منبع لا يزال فيض و قدرت وصل مى‌كند. انسان در مسجد، خود را به خدا متّصل مى‌كند.

۱۳۷۵/۱۰/۱۹ بیانات امام خامنه ای در دیدار مردم قم